ولی فقیه از دیدگاه آیت الله گرامی

 با خبر شدم تهران و چند شهرستان دیگر ایران تجمعاتی شده است و متاسفانه بازهم عده ای از نابترین فرزندان این کشور مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.دلم تنگ آرامشی است که حق منست . حقی که دینم ، قانون اساسی ام ، مرام ومسلک و باورم  به من وعده اش را داده است. اما این دلتنگی ها  قابل تحمل است اما اینکه به دروغ یا فریب یا خدعه ونیرنگ تو را نادان فرض کنند و آقای تو ، بزرگتر تو بشوند قابل تحمل نیست. حقیقت اینکه ارتجاع سبز میرحسین را هم نمی پسندم اما اینکه او در حبس باشد  تا عده ای به بهانه ی او به خیابان بریزند را هم  نمی توانم بپذیرم و تازه عده ای شاغلام و آقا بالاسر هم بیایند با چوب و چماق جوانانمان را بزنند؟؟؟؟مدتی است در مورد " ولایت فقیه " تحقیق میکنم به تازگی مصاحبه ای از آیت الله گرامی خواندم که بخشی از آن را در زیر می اورم :

زنی آمد پیش مولا علی ( ع) و از فرمانداری شکایت کرد حضرت می خواست نماز را شروع کند همانجا نشست -اینطور که از روایت بر می آید شاید اقامه را هم گفته بودند- بعد از تحقیق اول فرمان عزل آن فرماندار را داد بعد شروع به نماز کرد. 

عوامل زیر دست یک حاکم اگر مختصر ظلمی به فردی از افراد رعیت بکنند در امامت و ولایت آن حاکم باید شبهه کرد لذا در روایات این قدر تاکیده شده است. 

آیت الله گرامی با اشاره به فرمایش حضرت امام (س) که اگر در مملکت یک پاسبان خطایی بکند شخص اول مملکت مسئوول است(صحیفه امام،ج4،ص304) ادامه داد: در تمام دوره ها یک چنین شرطی شده که اگر بناست فقیه حکومت و ولایت و قضاوت و افتا و مانند اینها را تصاحب کند و داشته باشد حتماً باید یک چنین احساس مسئولیتی نسبت به همه زیر دستان داشته باشد و اگراحتمال ظلم بدهد باید خواب از چشمانشان ربوده شود. تحقیق دراین جهات مهم است؛ ما در کتب فقهی مان پیرامون مسئله افتا، قضاوت و ولایت زیاد بحث کرده ایم اما در این زمینه ها که مسائل پیشتاز این سه مقام است شاید کمتر گفته شده است. در مقام ولایت زیاد بحث کرده ایم اما آیا این امر مورد توجه قرار گرفته است که ولایت اول به نفع مردم است. در روایات متعددی ذیل آیه کریمه ولایت پیامبر اکرم آمده که پیغمبر اکرم فرمود: انا اولی بانفسکم بعد فرمودند اگر کسی از دنیا رفت و قرضی داشت من قرض او را می دهم چون من اولی از او هستم. چندین روایت آیه کریمه "ان النبی اولی بمومنین" را این طور معنی می کنند که یعنی من به داد مردم می رسم نه این که من حاکم مردمم و هر چه می گویم مردم باید اطاعت کنند. یعنی این که مردم هر مشکلی دارند من به حل آن اولی هستم. اگر چنین شرایطی عمل شود مسلماً روحانیت در دل مردم جایگاه خواهد داشت. تاریخ را ملاحظه بفرمایید ببینید روحانیت کجا بود و به کجا رسیدیم.